Gyerekek felülnézetből/ Kinder aus der Elternperspektive

Wednesday, November 3, 2010

A ruha teszi.../ Kleider machen...



Egy piros pólót akartam venni.
Gyerekkel.
Pontosabban Ivánnal.

Kiválsztottam három jelöltet és bevonultunk a próbafülkébe.
Már akkor gyanússá kellett volna válni a dolognak, amikor Ivám is alsótrikóra vetkőzött, de legkésőbb akkor menekülnöm kellett volna, amikor ő is nekiállt magára gyömöszkölni a pólókat.

Nem tettem meg, azt hittem, ha visszaöltözök, ő is utánozni fog.
Nem tette meg, hanem elkezdett hisztizni.

Próbáltam menteni a helyzetet, a gyerekrészlegről kiválasztottama legolcsóbb, legegyszerűbb trikót - úgy is kell neki alapon . Először nem tetszett neki, alsótrikóban kivonult és válogatni kezdett a pólok között. Végül elvette ugyanazt a kék darabot, amit én korábban kiválasztottam.
Boldogan próbálta fel.
És nem akarta levenni....

Én leszedtem róla, és mentem fizetni.
A gyerekem meg egész idő alatt mozdulatlanul feküdt a bolt padlóján. Én hiába vittem oda neki a ruhát, ő csak durcásan nézett rám,
és nem akarta felvenni....

------------------------------------
Ich wollte ein rotes T-Shirt kaufen.
Mit Kind.
Genauer gesagt mit dem Iván.

Ich wählte drei Kandidaten aus, und marschierte in die Kabine.
Ich hätte misstrauisch sein sollen bereits dann, als Iván sich bis zum Unterhemd ausgezogen hatte, aber spätestens dann hätte ich flüchten sollen, als er das T-Shirt auf sich zu stopfen begann.
Ich habe es nicht getan, dachte, als ich anfing mich zu kleiden, macht er das nach.
Er hat es nicht getan, sondern begann zu jammern.

Ich versuchte die Situation zu retten, habe in der Kinderabteilung das billigste und einfachste T-Shirt ausgewählt - er braucht es sowieso, dachte ich.
Aber er woltte es nicht, und fing an, im Unterhemd, zwischen den T-Shirts zu suchen.
Schließlich nahm er genau das blaue Stück heraus, das ich schon vorher ausgewählt hatte.
Er ging glücklich in die Kabine. Er probierte es.
Und er wollte es nicht ausziehen ....

Ich nahm es, und ging zur Kasse.
Mein Kind lag die ganze Zeit bewegungslos auf dem Boden des Ladens.
Ich ging zu Ihm, gab ihm das Kleidungsstück, vergebens, weil er troztig auf mich schaute, und das T-Shirt nicht anziehen wollte.....

No comments:

Post a Comment